O jazz é un tipo de música que naceu a finais do
século XIX como unha forma de expresión da poboación negra dos Estados Unidos.
Tiña, xa que logo, algo de rebelión e de resistencia contra o racismo. Co paso
dos anos, o jazz convertiuse nunha linguaxe universal ata o punto de que no ano
2011, a Organización das Nacións Unidas para a
Educación, a Ciencia e a Cultura (UNESCO) escolleu o 30 de abril como Día
Internacional do Jazz. O jazz é un estilo musical que formenta a integración
social, reforza a tolerancia e a comprensión mutua e cultiva a creatividade.
Como di Irina Bokova, Directora General da UNESCO, “Hoy celebramos el jazz como
forma artística internacional y su poder para fomentar el diálogo entre las
culturas, sacar el máximo partido de la diversidad y profundizar en el respeto
de los derechos humanos y todas las formas de expresión” (http://www.unesco.org/new/es/unesco/events/prizes-and-celebrations/celebrations/international-days/international-jazz-day-2017/).
Como dentro de pouco falaremos dos anos vinte, aquí vai unha
recomendación cinematográfica na que o jazz xoga un papel importante: Cotton Club (1984), do director
estadounidense Francis Ford Coppola. Son os tempos da lei seca, do gansterismo…
Neste mesmo blog atoparás outra entrada sobre o jazz, asinada por
Eric FG: Un documento sobre música.
E fala, como non, a súa relación coa liberdade.
Ningún comentario:
Publicar un comentario